مهاجرت و تهدید حاشیه‌نشینی در خراسان جنوبی

مهاجرت ارتباط مستقیمی با انواع آسیب‌های اجتماعی دارد و آسیب‌های اجتماعی ناشی از فقر و بیکاری، اعتیاد و خرید و فروش مواد مخدر، ولگردی، دعوا و درگیری با مهاجرت بدون برنامه روند افزایشی به خود می‌گیرد. از این رو می‌توان گفت که حاشیه‌نشینی، نمودی از آسیب‌ها و انحرافات اجتماعی است.اعتیاد و فروش مواد مخدر یکی از مسائل و آسیب‌های اجتماعی بحرانی در مناطق حاشیه‌نشین است و همچنین با مشاهده میدانی در این مناطق می‌توان دریافت که چهره بسیاری از ساکنان این مناطق به ویژه جوانان به اعتیاد آلوده است.در مناطق موسوم به حاشیه‌نشینی که زاییده مهاجرت است همه می‌دانند که محل‌های توزیع و مصرف مواد مخدر کجا است و یا چه کسانی آن را توزیع می‌کنند همچنین دعوا و درگیری جوانان و ولگردی و بزهکاری یکی دیگر از جلوه‌های آسیب شناسی اجتماعی این مناطق است به طوری که ولگردی، خشونت و تنش گرایی جوانان، از جلوه‌های بارز آسیب‌شناسی مناطق حاشیه‌نشین است.از سوی دیگر از دیرباز روستا محل رستن، تولید، اقتصاد، کشاورزی و دامداری، تکثیر نسل و تولید فرهنگ، معماری، تأمین امنیت، کانون ایجاد امنیت غذا و افتخار و حفظ صلابت و سلامت جوامع شهری بوده است.بررسی و رسیدگی به علل و عوامل مهاجرت روستاییان به شهرها، مرکز استان و استان‌های همجوار نیازمند انجام اقداماتی در سطح ملی، استانی و محلی است. بازشناسی آسیب‌ها، استعدادها، ظرفیت‌ها و نیازهای روستاهای در معرض خطر تخریب و مهاجر فرست در راستای توانمندسازی آنها در حوزه‌های مختلف از قبیل مدیریت منابع آب و خاک، صنایع دستی و گردشگری، حرفه‌آموزی و ایجاد اشتغال از مهمترین این اقدامات است.
مهیا ساختن بنیان‌ها و مسایل زیربنایی، شغلی، آموزشی برای بازگشت و مهاجرت از شهرها به روستاها و موطن اصلی روستاییان و مهاجرین از دیگر اقدامات است که باید به صورت ملی و استانی دنبال شود.فقر، بیکاری، خشکسالی، جمعیت جوان، تبعیض، بی سوادی، توزیع ناعادلانه ثروت و سیاست‌های اقتصادی کلان غیراثربخش، عدم توازن در تولید ثروت را از مهمترین دلایل مهاجرت است.
توجه به روستاها را از مهمترین راهکارهای جلوگیری از مهاجرت می‌باشد،  تنها راه جلوگیری از این پدیده نازیبا توانمندسازی روستاییان به خصوص قشر جوان است.