لزوم افزایش تعامل هنرمندان و اساتید دانشگاه با مردم در دوران کرونا

سیدحسن موسوی‌چلک (رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران)
۱۹ آذر ۱۳۹۹ | ۱۲:۵۴ کد : ۲۵۵۱۹ دیدگاه
اولین ویژگی شهروند مسئول در برابر کرونا، افزایش آگاهی و شناخت نسبت به دستورالعمل‌های بهداشتی است، و افراد نباید نسبت به آنچه به عنوان پروتکل یا دستورالعمل‌های بهداشتی ابلاغ می‌شود، بی‌تفاوت باشند.
لزوم افزایش تعامل هنرمندان و اساتید دانشگاه با مردم در دوران کرونا

اولین ویژگی شهروند مسئول در برابر کرونا، افزایش آگاهی و شناخت نسبت به دستورالعمل‌های بهداشتی است،افراد نباید نسبت به آنچه به عنوان پروتکل یا دستورالعمل‌های بهداشتی ابلاغ می‌شود، بی‌تفاوت باشند.ویژگی دوم عامل بودن به رعایت پروتکل‌های بهداشتی در زمینه پیشگیری و رعایت مواردی است که در این خصوص مطرح می‌شود، به عنوان مثال استفاده از ماسک، رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و شست‌و‌شوی دست‌ها و هر آنچه ماهیت پیشگیری از ابتلا به بیماری را دارد، از قبیل مسافرت رفتن مورد نظر است، در این میان فقط شناخت، کافی نیست؛ اگر من به عنوان یک شهروند، اطلاعات خود را در این حوزه افزایش دهم اما خودم عامل بر آنها نباشم، نشان می‌دهد مسئولیت‌پذیری به معنای واقعی وجود ندارد.ویژگی بعدی رعایت مواردی است که اگر فرد، مبتلا به کرونا شد، چه کارهایی را باید انجام دهد تا احتمال ابتلا به دیگران و اطرافیان را کم کند.این موضوع امری است که نشانگر یک شهروند مسئول در شرایط کروناست، برخی گلایه‌هایی که مسئولان دارند، این است که افراد متوجه می‌شوند که مبتلا به ویروس کرونا شده اند اما به هر دلیلی از جمله دلایل اقتصادی یا دلایل شخصی، دیگران را از ابتلای بیماری خود آگاه نمی‌کنند و بیمار شدن خود را بازگو نمی‌کنند و با پنهانکاری آنها را هم در معرض ویروس قرار می‌دهند. این قضیه عین مسئولیت‌پذیر نبودن در قبال جامعه و شهروندان است و می‌تواند هم درون خانه وجود داشته باشد  و هم در محیط بیرون از خانه به یک مسأله بغرنج تبدیل شود. شهروند مسئول از نگاهی دیگر کسی است که چنانچه مبتلا شد و دوره بیماری را گذراند، می‌تواند آنتی بادی در‌اختیار بیماران مبتلا به کرونا در وضعیت حاد قرار دهد. چنانچه من به هر دلیلی مبتلا شدم و دوره‌ گذار را سپری کردم، حالا می‌توانم با این کار به دیگران هم کمک کنم؛ در اینجا می‌بینیم که مسئولیت‌پذیری، فقط رعایت موارد بهداشتی و پیشگیری نیست. موضوع کمک و همدلی هم به عنوان بخش سوم در این مقوله گنجانده می‌شود.بی‌تفاوت بودن نسبت به دیگران در این مقوله از اهمیت بالایی برخوردار است. چنانچه فردی نیازمند وجود دارد و می‌توانیم به او کمک کنیم، نباید نسبت به خانواده یا فرد نیازمند بی‌تفاوت باشیم. اگر افراد مهارتی دارند یا توانی دارند که می‌توانند در همیاری و کمک به سایر افراد جامعه به کار گیرند نباید دریغ کنند. یک شهروند مسئول، می‌تواند به کادر درمان کمک کند، دیگری می‌تواند در قالب مسئولیت اجتماعی بنگاه‌ها از افراد درگیر و نیازمند، دستگیری کند. این موضوع هم می‌تواند نشاندهنده یک شهروند مسئول در قبال کرونا باشد. این روزها برخی اقشار نیازمند که مستأجر هم هستند، شاید توان پرداخت اجاره خانه خود را ندارند، اگر صاحبخانه‌ها در صورت نیازمند نبودن و تمکن بالای مالی، اجاره‌ها را در این شرایط سخت دریافت نکنند یا اجاره کمتری بگیرند، می‌توانند بار مشکلات افرادی را که تحت فشارهای اقتصادی شدید هستند کاهش دهند.اگر بتوان برای مراقبت از مردم و شاد کردن روحیه مردم به هر شکلی کمک کرد، نباید آن را از سایرین دریغ کرد، به عنوان مثال صحبت کردن هنرمندان با مردم یا اجرای موسیقی یا در حوزه شعر و ادب، شهروندان توانمند، خوب است که ارتباطات خود را با سایر مردم افزایش دهند، همچنین اساتید دانشگاه نیز در این بازه زمانی می‌توانند بسیار مفید و کارآمد باشند. در حوزه کودک هم هنرمندان می‌توانند برای روحیه دهی به کودکان ورود کرده و در این امر یاری رسان باشند.تشویق اطرافیان و افراد به رعایت دستورالعمل‌ها و پروتکل‌ها، موضوعی است که نباید به فراموشی سپرده شود، تشویق کردن دیگران به رعایت موارد بهداشتی که از سوی ستاد کرونا ابلاغ می‌شود، خود شاخصه شهروندی است که نسبت به سایرین بی‌تفاوت نیست. افراد باید با تشویق کردن، تذکر دادن، ترغیب کردن و اطلاعات درست در اختیار دیگران قرار دادن، میزان رعایت پروتکل‌های بهداشتی توسط سایر شهروندان را تا اندازه قابل‌توجهی افزایش دهند.

کلیدواژه‌ها: موسوی چلک کرونا


نظر شما :