نامه اساتید بسیجی کشور | ادغام معاونت‌های فرهنگی و دانشجویی دانشگاهها اقدامی سیاسی، نابجا و مشکوک است
سازمان های بسیج اساتید در استان‌های مختلف کشور ضمن ابراز نگرانی از ادغام معاونت‌های فرهنگی و اجتماعی در معاونت دانشجویی دانشگاهها این تصمیم را اقدامی سیاسی، نابجا و مشکوک دانسته و طی نامه‌ای از منصور غلامی وزیر علوم خواستند تا سریع تر نسبت به توقف این‌گونه تصمیمات اقدام کند.
متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
ادْعُ إِلِی سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ (سوره مبارکه النحل آیه ۱۲۵)
استاد گرامی جناب آقای دکتر منصورغلامی (دام عزه)
وزیر محترم علوم ، تحقیقات و فناوری
سلام‌علیکم؛
اللهم صلّ علی محمّد وآل محمّد، با احترام به استحضار می رساند درک نظام معیار اسلامی و نهادینه کردن آن در میان همه آحاد جامعه همچون نخی است که همه عناصر اجتماعی، نهادها، ساختارها و سازمان‌ها را به یکدیگر متصل نموده و عامل بسیار مهم و حیاتی در وحدت و انسجام‌بخشی است که در این صورت هیچ جامعه‌ای تحت هیچ شرایطی زمینه‌های عامل وحدت خود را مورد تزلزل قرار نمی دهد.
جمهوری اسلامی ایران نیز در دستیابی به اهداف خود بدون نظام معیار نمی‌تواند به اهداف خود برسد. ایجاد چارچوب نظام معیار بدون توجه به مقوله فرهنگی ـ اجتماعی، امکان‌پذیر نیست. مقوله‌های فرهنگی ـ اجتماعی تبیین‌کننده چیستی، چرایی و چگونگی مسیر جامعه است، چراکه جریان‌های فرهنگی ـ اجتماعی، بخصوص در دانشگاههای کشور که ادعای توسعه تمدن اسلامی و ایجاد جامعه صالح را دارد، همچنین برای تربیت انسان در طراز جمهوری اسلامی، غایات و اهداف بسیار ارزشمند فرهنگی تربیتی وجود دارد که باید محقق شود، بنابراین باید توجه داشت که دستیابی به این غایات و اهداف، بدون داشتن مدیریت فرهنگی و اجتماعی مستقل، به‌هیچ‌عنوان میسر نمی‌شود. این امور ازجمله مباحث محتوایی و معنوی فطری است که انسان در طراز جمهوری اسلامی را تحقق می‌بخشد.
در این ماه‌های پایانی دولت، جمع کثیری از استادان انقلابی، متدین و وطن خواه دانشگاهها با نگرانی از بعضی از تحولات و تصمیم‌گیری‌های اخیر تعدادی از هیأت های امناء در دانشگاه ها دایر بر ادغام معاونت‌های فرهنگی و اجتماعی در معاونت دانشجویی دانشگاهها، خواستار آن شده‌اند که نهضت استادی کشور نسبت به این تصمیم مخرب و تضعیف‌کننده جایگاه فرهنگ و تربیت هشدار داده و از آن برادر ارجمند درخواست شود تا نسبت به توقف این‌گونه تصمیمات شتاب زده و سیاسی اقدام فرمائید.
بر همین اساس بنا به اطلاعات واصله از برخی دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، به‌طور فزاینده و به‌صورت کاملاً بی‌صدا و هماهنگ، طی چند ماه گذشته طرح ادغام حوزه معاونت‌های فرهنگی ـ اجتماعی دانشگاهها، در معاونت دانشجویی، تحت عنوان اصلاح ساختار و کاهش هزینه‌ها، از طریق تصویب در هیئت‌های امناء در حال شکل‌گیری است.
شاید ضروری نباشد برای آن استاد عزیز و ارجمند این مهم توضیح داده شود که حضرت امام خمینی(ره) در اولین سال‌های تشکیل نظام جمهوری اسلامی فرمودند: «دانشگاه مرکز سعادت و در مقابل، شقاوت یک ملت است. از دانشگاه باید سرنوشت یک ملت تعیین شود. دانشگاه خوب یک ملّت را سعادتمند می‌کند و دانشگاه غیر اسلامی، دانشگاه بد، یک ملّت را به عقب می‌زند. (صحیفه امام، ج 8، ص 61)
بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی ایران با فرمان تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی و در ادامه با گسترش آن در قالب شورای عالی انقلاب فرهنگی، تغییر بنیادینی را ترسیم نموده اند که همانا تحول تربیتی و فرهنگی در استاد و دانشجو بود؛ تأخیر در تحقق این رسالت مهم موجب شد که خلف صالح ایشان بارها این انتظار به‌حق را در قالب بیان‌های گوناگون دنبال نمایند. در مقطعی فرمودهاند:
« اسلامی کردن دانشگاهها یک معنای عمیق و وسیع و جامعی دارد و به اعتقاد من، از نان شب برای دانشگاهها واجب‌تر است» و در زمان دیگری متذکر شدند که خروجی دانشگاهها و مراکز علمی کشور:
«باید عمیقاً متدین و دارای تعهد دینی و اخلاق دینی باشند، توقع ما از دانشگاه این است.»
معظم له همچنین در فراز دیگری در جمع اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی تأکید کردند:
«(فرهنگ) این خیلی مهم است، فرهنگ هویت یک ملت است، ارزش‌های فرهنگی روح و معنای حقیقی یک ملّت است. همه‌چیز مترتب بر فرهنگ است، فرهنگ حاشیه و ذیل اقتصاد نیست، حاشیه و ذیل سیاست نیست، اقتصاد و سیاست ذیل و حاشیه بر فرهنگ‌اند. به این باید توجه کرد. نمی‌توانیم فرهنگ را از عرصه‌های دیگر منفک کنیم.»
همچنین ایشان در رمضان سال 1397 در جمع اساتید منتخب دانشگاهها یادآور می‌شوند که:
«یکی از مراکز مهم تربیت قوه‌ی عاقله‌ی کشور، دانشگاه است. در این فرآیند ساختن و پرورش دادن قوه‌ی عاقله برای اداره‌ی کشور، استاد یک نقش ویژه‌ای دارد، اگر دانشگاه بخواهد این نقش را ـ نقش ایجاد و پرورش قوّه‌ی عاقله‌ی کشور را ـ درست ایفا کند، یک الزاماتی دارد. یکی عبارت است از درگیر شدن با مسائل کشور؛ یعنی دانشگاه خودش را از مسائل کشور جدا نداند و مسائل کشور، چالش‌های کشور برای دانشگاه، مسائل واقعی و حقیقی و اصلی باشد. دوّم، تربیت فرهنگی و اخلاقی و هویّتی دانشجویان است؛ یعنی فراتر از تعلیم، مسئله‌ی تربیت؛ آن‌هم با جهت‌گیری اخلاقی و معنوی و تلطیف روحی و دمیدن روح احساس هویّت در مجموعه‌ی جوان دانشجو. سوّم، یک صیرورت دائمی در محیط دانشگاه، یک تحوّل مستمر و دائمی در محیط دانشگاه».
آقای وزیر! به کدام‌یک از این انتظارات امام و رهبری و قضاوت های عقل پاسخ‌داده‌شده است؟ اینک چرا به‌جای تقویت سازوکارهای فرهنگی دانشگاه، کوچک‌سازی آن در دستور کار برخی دانشگاهها قرار گرفته است؟ فکر نمی‌کنید اگر وزرای آموزش عالی وظیفه خود را در این عرصه‌ها درک می‌نمودند و در پاسخ به یکی از این تذکرات راهبردی و مطالبات ملّت مسلمان ایران و در عمل به روح فرهنگی قانون اساسی اقدامات لازم را درباره فرهنگ و تربیت در دانشگاهها دنبال میکردند و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های اساتید متدین دانشگاه شاخص‌های ارزیابی علمی تربیتی و فرهنگی برای اعتلای استادان و دانشجویان دانشگاهها تعریف، اندازه‌گیری و بر اساس آن رتبه بندی دانشگاهها مبادرت میکردند، این روزها نه‌تنها اقدام به کوچک‌سازی ساختارهای فرهنگی نمی‌کردید که بر اساس واقعیت‌های تلخ موجود، قدم‌های بلندی برای تخصیص منابع انسانی و مالی برای معاونت‌های فرهنگی و اجتماعی دانشگاهها برداشته تا با رشد ظرفیت‌های این عزیزان، ده‌ها رسالت بر زمین‌مانده ازجمله کمک به اصلاح تأثیرگذاری فرهنگی، تربیتی اساتید و شکل‌گیری رویکردی فرهنگی در مدیریت محیط دانشگاهها محقق می شد، وانگهی در حالی که اینک برخی دانشگاههای مهم جهان به ایفای مسوولیت های اجتماعی روی آوردند به کدامین دلیل حوزه اجتماعی را مورد بی مهری قرار داده و آن را به عنوان اولویت بعدی محیط های علمی اعلام می کنید؟
آقای وزیر! حتما سند بنیادین دانشگاه اسلامی مصوب نظام اسلامی به سال1392 شورای عالی انقلاب فرهنگی را مطالعه کرده‌اید که در اولین راهبرد آن نوشته‌شده است: «تبیین و طراحی نظام جامع فرهنگی ـ تربیتی دانشگاه مبتنی بر آموزه‌های اسلامی و هماهنگی دیگر نظامات دانشگاهی» و در راهبرد دوم نظام مدیریتی «تعادل هدفمند در طراحی و برنامه‌ریزی و طرح جامع دانشگاه با تأکید بر بعد فرهنگی و تربیتی» از گزاره های هدفمند آن است.
آیا با اجرای این راهبردها! به این نتیجه رسیدند که معاونین فرهنگی و اجتماعی را با ادغام در معاونت دانشجویی درگیر انبوهی از مسائل ذیربط خوابگاه، غذا و ده‌ها اقدام اجرایی روزمره نمایند؟ گو اینکه مسائل دانشجویی در دانشگاه ها تا به آن اندازه اهمیت دارد که خود موضوعیت یابد، اما برخی با آگاهی و یا نا آگاهی قصد کردند تا با التقاط دو حوزه مهم فرهنگی و دانشجویی به برخی امور صنفی دامن زده و احتمالاَ فرهنگ را به عنوان محور پیشرفت و تعالی دانشگاه ها در قربانگاه هندسه ذهن سکولار خود ذبح کنند.
همچنین شنیده شده است که برخی هیأت های امنای دانشگاه ها برای تأمین پست های سازمانی و مناصب مورد نیاز فنی یا سیاسی ـ صنفی به این کار غیر عقلایی مبادرت کردند که لازم است در صورت اثبات مورد پیگرد قرار گیرند.
جناب آقای وزیر! نهضت استادی بسیج شما را وزیری انقلابی، متدین و از موسسان نهضت استادی بسیج در برخی دانشگاه ها می شناسد، گو اینکه این امرقطعا به معنای تضعیف فعالیت فرهنگی در دانشگاه‌هایی است که قرار است نسل تحرک‌آفرین، دانا و انقلابی برای پیش برد گام دوم انقلاب به جامعه تحویل دهند. این اقدام تکرار تجربه تلخ و اشتباه وزارت آموزش و پرورش وقت در حذف معاونت پرورشی است که پس از تخریب‌های فرهنگی برجای‌مانده، آن‌هم با دستوررهبر حکیم انقلاب بازگردانده شد.
نهضت استادی بسیج صمیمانه اما قاطعانه از جنابعالی تقاضا دارد در این شرایط حساس که تحولات و تطورات ناشی از فضای مجازی، طرح‌های تازه‌ای را برای حفظ و تداوم انقلاب اسلامی در محیط دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی طلب می‌کند و با توجه به اینکه توطئه دشمنان مترصد اختلاف‌افکنی بین جریان‌های وفادار انقلاب اسلامی است، جنابعالی اما با تدبیر خود در اسرع وقت و به‌فوریت از این اقدام نابه جا، مخرب و کاملا مشکوک قاطعانه جلوگیری نمایید.
نظر شما :