گرفتار شدن در تله باروری با کاهش نرخ جمعیت

جمعیت را به سه گروه  زیر 15 سال، 15 تا 64 سال و بالای 65 سال میتوان تقسیم کرد. جمعیت زیر 15 سال گروه مصرف کننده‌اند و تولیدی ندارند و گروه 65 سال به بالا نیز کارایی تولید ندارند.  گروه 15 تا 64 سال پشتوانه فعالیت جامعه است.  در تقسیم بندی جامعه از بُعد کمی صرفاً افزایش جمعیت مهم نبوده بلکه مهم آن است که چه نسبتی از جمعیت در این گروه هستند.
جمعیت متناسب جمعیتی است که جوان باشد، نرخ موالید آن بالای سطح جانشینی و مهارت داشته باشد.
نرخ سطح جانشینی حداقل بگرفتار شدن در تله باروری با کاهش نرخ جمعیتاید 2/1 باشد تا جمعیت جوان باشد. باید با تشویق‌های فرهنگی و تغییر سبک زندگی در کنار حمایت‌های مالی از این بحران نجات یافت و اگر چند سال دیگر این کاهش ادامه داشته باشد به تله باروری دچار می‌شویم که فرار از آن تقریباً غیر ممکن است.
رشد شهرنشینی، عدم پراکندگی مناسب جمعیت که موجب بالا رفتن هزینه فرزندآوری شده، تحصیلات عالی با بالاترین نرخ در دنیا و از عوامل بیکاری و بالا رفتن سن ازدواج از عوامل کاهش فرزندآوری است در حالی که بسیاری از مشکلات را خود ما ایجاد کردیم. همچنین در حین دانشجویی تمایلی به فرزندآوری نیست و زمانی که به تحصیلات عالی رسیدند الگوریتم ذهنی افراد را تغییر دادیم که امروز کاهش جمعیت ناشی از این مورد نیز هست.
تا سال 75 تعداد ورودی آقایان به دانشگاه بیشتر از خانم‌ها بود و تا امروز جمعیت ورودی خانم‌ها بین 54 تا 63 درصد در حال نوسان و بیشتر از آقایان است که به دلیل فراغت بیشتر خانم‌ها صورت گرفت و میل به ازدواج و فرزندآوری نیز کاهش یافت. اقتصاد مناسب در گرو برنامه ریزی نیروی انسانی و ساختار کلان اقتصادی است. هماهنگی این دو موجب توسعه اقتصادی می‌شود و در غیر این صورت تنها شاهد توسعه‌های مقطعی خواهیم بود.