امتداد عاطفی افراد در حلقه سرمایه اجتماعی کاهش یافته

در ابتدا باید توضیح داد که چرا افراد به فکر یکدیگر نیستند و این موضوع به امتداد عاطفی افراد بر می‌گردد. بدین معنا که اگر هر فرد را در مرکز دایره‌ای از جنس احساس و عواطف فرض کنیم، در حلقه نخست این دایره حس همدلی، همراهی نسبت به پدرومادر، خواهر، برادرو فرزند وجود دارند. همچنین دوستان، خویشاوندان در حلقه دوم و سپس افرادی که با آنها در تعامل هستند مانند مردم شهرو کشور، قرار می گیرند. حلقه پایانی شامل همه انسان‌ها و ملل کشورهای دیگر می‌شود. هر چقدر گستره امتداد عاطفی ما بیشتر باشد توجه ما به دیگری و دیگری را مثل خود دانستن بیشتر می‌شود. در کشورما در طول زمان این امتداد عاطفی محدود و محدودتر شده و در حال حاضر به‌نظر می‌رسد برای گروه بزرگی از مردم حلقه امتداد عاطفی در حد دلسوزی برای خانوبا کوچک شدن امتداد حلقه عاطفی افراد و با این فرمول در حوزه رعایت پروتکل‌های بهداشتی هم فرد کاری نمی‌کند و نگاهش معطوف به دیگری نیست. امکان دارد فرد به هر دلیلی به این نتیجه رسیده باشد که کرونا نمی‌گیرد اما کسانی که امتداد عاطفی دارند و باور توجه به دیگری در آنها درونی شده است به این نتیجه می‌رسند که اگر فردی فکر می‌کند کرونا نمی‌گیرد پس من به احترام او و برای آنکه او رنج نکشد پروتکل‌ها را رعایت می‌کنم. در جامعه ما چنین رفتاری از بین رفته یا بشدت سیر نزولی را طی می‌کند.