چرا آن مرد خودش را دار زد؟

حیوانات هر کدام برای دفاع از خودشان اندامی دارند. برخی شاخ، گروهی نیش، بعضی پر پرواز و شماری پای تند و تیز برای گریختن. آدمی هیچ کدام را به آن اندازه که کفایت کند در اختیار ندارد.

آدمی شاخ، پر، دندان تیز، پای سریع دویدن و... ندارد. آدمی برای دفاع از خودش اما یک ابزار مهم دارد: سازمان تشکیل می‌دهد.

 آدمی دندان و شاخ تیز ندارد، اما می‌تواند ارتش سازماندهی کند تا در برابر دشمن تنها نماند. آدمی صنف تشکیل می‌دهد تا از حقوقش دفاع کند. آدمی اتحادیه کارگری و کارفرمایی می‌سازد تا از تعدی به حق انسانی خود جلوگیری کند. آدمی موجود سازمان ساز است.

 آدمی وقتی از حق تشکیل سازمان محروم شود، تنها می‌ماند، طعمه تیزدندان و تیزشاخ ها می‌شود، مستأصل می‌شود و شاید خودش را دار بزند.
آن مرد اتحادیه کارگری نداشت، آن مرد عضو هیچ اتحادیه‌ای نبود که به نمایندگی از او چانه‌زنی کند و حقوقش را بستاند. آن مرد حق تشکیل سازمان را در واقع نداشت. او میان گرگها تنها مانده بود.

نامه ننویسید، دستور ندهید، شاخ و شانه نکشید، ادای دلسوزی درنیاورید، توئیت نکنید، اشک نریزید، ژست عدالت نگیرید؛ اگر خیلی نگران عدالت هستید، اگر می‌خواهید هیچ مردی آنقدر بی‌پناه نشود که از شرمندگی همسر و فرزندش خودش را دار بزند. به همه اجازه دهید سازمان‌های واقعی برای دفاع از حقوق خود تشکیل دهند، اتحادیه، صنف، حزب و... حق اعتراض داشته باشند.

 بگذارید انسانها آزادانه و واقعی از مهمترین ابزار دفاعی خود استفاده کنند. انسان شاخ، دندان، پای دویدن، پر پریدن چنگال و نیش و زهر ندارد، انسان سازمان تشکیل می‌دهد. انسان را بی‌دفاع نکنید تا خودش را دار نزند.

منبع: کانال دکتر محمد فاضلی