گودال‌ها، محل زندگی جدید زنان سرپرست خانوار بعد از افزایش قیمت مسکن

آمار حاشیه‌نشینی همزمان با وقوع تحریم‌ها و رکود و تورم ناشی از کرونا افزایش پیدا کرده است. رکود، تورم و کرونا افراد جامعه را آسیب‌پذیرتر کرده است و یکی از این آسیب‌ها بحث حاشیه‌نشینی است. همزمانی شیوع بیماری کرونا و تحریم‌ها با وقوع بحران‌های مالی و معیشتی باعث افزایش قیمت زمین و مسکن شده است. در تهران و بسیاری از کلانشهرها قیمت زمین و مسکن تا ۵۰۰درصد (۵برابر) افزایش یافته است. در این شرایط افراد کم‌توان و آسیب‌پذیرتری که امکان تأمین هزینه‌های خط فقر و سبد معیشتی زندگی خود را ندارند به حاشیه شهرها رانده شده‌اند. در گذشته گفته می شد که میزان و آمار حاشیه‌نشینی حدود ۲۵میلیون نفر است اما امروز براساس بررسی‌ها و مطالعاتی که در کشور صورت گرفته است تعداد حاشیه‌نشینان کشور که حاصل فقر و آسیب‌پذیری تحریم ها و شیوع کرونا بوده است  به ۳۸میلیون نفر افزایش یافته است. حتی به جرات می توانیم بگوییم که حاشیه نشینی در تهران تا ۶۰درصد افزایش یافته است. در شهر تهران مشاهده می کنید که جمعیت بسیاری حاشیه‌نشین هستند و تردد مسافرین در متروی تهران به حاشیه شهر این موضوع را تایید می کند.
حقوق ماهیانه بخش اعظم حاشیه نشینان کارگران روزمزد، کارگران فصلی، دستفروشان و... قبل از وقوع شیوع کرونا برای جبران خط فقر ۸میلیون تومان بود. اما امروز بسیاری از این افراد ۷۰تا۸۰درصد حقوق خود را از دست داده اند و طبیعی است که این افراد برای تامین مسکن خود و سرپناه خود از مرکز شهرها به حاشیه می روند. بخشی از حاشیه شهرها زاغه نشینی، بخش دیگر چادرنشینی و بخشی نیز خانه های نامناسب و غیراستاندارد تشکیل شده است و این حاشیه نشین ها بد مسکن هستند.نکته مهم این است که هزینه اجاره یا خرید مسکن به مراتب نسبت به مناطقی از شهر کمتر است. آنقدر افزایش هزینه های مسکن و اجاره بالا رفته که امروز حتی ساکنان در مناطق حاشیه نشین کلانشهرها نیز با مشکل روبرو شدند و افراد حتی براساس آخرین گزارش ها حاشیه نشینان خانواده های خود را رهسپار شهرهای کوچک و روستا کرده اند و خودشان برای امرار معاش و تامین هزینه های خانواده در کلانشهرها مانند تهران باقی مانند. خانواده ها دو بخش شده اند و سرپرست خانوار در کلانشهرها باقی مانده‌اند. افراد طی یک مهاجرت معکوس به روستاها کوچ می‌کنند اما به دلیل نبود بازساخت و عدم توزیع امکانات در روستاها خانواده حاشیه‌نشینان با مشکلاتی روبرو شده‌اند. تعداد زنان سرپرست خانوار نیز در کشور افزایش یافته و این افراد در سایه حاشیه نشینی‌ها و تورم، معیشت زندگی به ویژه مسکن با مشکلات عدیده‌ای روبرو هستند. بخشی از این زنان که مجبور به اتراق در حاشیه شهرها هستند، آسیب هایی مانند خشونت علیه زنان، اعتیاد، فروش نوزاد و راه های غیراخلاقی آنها را به شدت تهدید می کند. برخی از این زنان به دلیل آن که بدون سرپناه هستند اکثرا در خرابه ها، ساختمان های مخروبه، گودال ها و کانال ها زندگی می کنند و بخشی از آنها در بخشی که زاغه یا چادر نشین هستند، اسکان نامناسبی دارند. آنها از حمایت‌های اجتماعی از سوی نهادهای دولت محروم هستند. بخشی از زنان سرپرست خانوار که مشغول به یک کار آبرومند هستند اما زیر خط فقر و محروم از استانداردهای حداقلی در زندگی هستند.زنان سرپرست خانوار بیشتر در حاشیه، جنوب شرق و جنوب غرب تهران و اطراف گورستان‌ها، در اسلامشهر، پاکدشت، ورامین و... زندگی می کنند. حاشیه‌نشینان شهرک‌های فوق‌العاده غیراستاندارد و غیربهداشتی را ساخته‌اند که مولد جرم و جنایت است.