ازدواج ارزش‌های اخلاقی جامعه را مستحکم می‌سازد

ازدواج زیربنای یک نظم اجتماعی است و قواعد و ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی جامعه را مستحکم می‌سازد. یکی از مهمترین کارکردهای اجتماعی ازدواج ضرورت تجدید نسل است. جامعه جایگزین (و قاعده‌مند) نیازمند مناسبات زوجین، نظم و نسق ارتباطات و مراقبت از فرزندان است. همچنین به رسمیت شناختن مناسبات مرد و زن مستلزم یک قاعده حقوقی است که به سبب رسم ازدواج پیوند می یابد. بنابراین از منظر اجتماعی ازدواج خالق نسل، هزینه‌کننده بقای جامعه انسانی و موسس سازمان خانواده است. تاسیس خانواده نیز به طور حتم موجب تربیت نسل، تنظیم روابط جنسی، مراقبت از همسر و فرزندان و جامعه‌پذیری اعضا می‌شود ازدواج به عنوان یکی از مهمترین وقایع حیاتی آدمی (در کنار تولد و مرگ) با مداخله بشر همراه است؛ریالبر این اساس از منظر فردی نیز ازدواج یکی از مهمترین اهداف و وظایف انسانی به شمار می‌رود.  این هدف که از دوران کودکی برای آدمی مورد توجه واقع می‌شود، یک مجموعه از انجام وظایف نقش‌های دوران بزرگسالی را نیز برای انسان فراهم می‌کند که در جامعه سنتی بدون رعایت قوانین و مقررات ازدواج محقق نمی‌شود. جامعه مدرن و فرامدرن در این رابطه دو تغییر اساسی برقراری روابط جنسی و فرزندآوری بدون طی کردن مراحل ازدواج (ازدواج سفید) را تجربه کرد که بنیان خانواده را متزلزل ساخت. ساختار خانواده در جامعه سنتی به واسطه خویشان و نزدیکان و جامعه مدرن به واسطه سازمان‌های قانونی حمایت می‌شد؛ در ارتباطات نامشروع این حمایت‌های اجتماعی و اقتصادی از خانواده و فرزندان سلب می‌شود. تاخیر در ازدواج و تجردگرایی بی‌شک آسیب‌های اجتماعی را در یک جامعه تشدید می‌کند؛ اعتیاد به الکل و مواد مخدر، بیماری‌های جسمی و روحی همچون تنهایی، افسردگی و گاه خودکشی می‌تواند از نتایج عدم ازدواج و تجردگرایی باشد. زنان بیوه و مطلقه نیز گاه بیش از زنان متاهل در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار می‌گیرند. بنابراین آدمی به منظور دستیابی به آرامش و نظم نیازمند ازدواج است؛ رشد طلاق نیز در برخی از خانواده‌ها به دلیل بحران در نهاد ازدواج است و قاعده مناسبات زوجین به عنوان یک ضرورت اجتماعی بی‌تردید اصلی شناخته‌شده است.