استفاده همگانی از «ماسک»، نمونهای از مسئولیتپذیری اجتماعی
علیرضا شریفی یزدی (روانشناس اجتماعی)
ویروس کرونا پدیدهای چندعاملی و چندبعدی است که نمیتوان تنها از یک بعد آن را بررسی کرد؛ این ویروس صرفا پدیده بهداشتی محسوب نمیشود. در واقع آنچه امروز در دنیا با آن مواجه هستیم، پدیده ای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، امنیتی و درمانی و بهداشتی است و این یعنی صرفا نمیتوان از حاکمیت و دولت انتظار داشت اقداماتی را در دستور کار قرار دهد تا مشکلات ناشی از آن برطرف شود.مسئولیت اجتماعی امر بلندمدتی است، هماکنون با امری اورژانسی و لحظهای روبهرو هستیم و باید با توجه به شرایط موجود چارهاندیشی کنیم.
کاهش شیوع ویروس کرونا به مردم وابسته است و تعامل بین مردم و دولت میتواند به کاهش یا ریشهکنی این بیماری کمک کند، اگرچه وظیفه دولت تامین دارو، نیروی درمانی و... است اما با توجه به شرایط موجود بیشترین مسئولیت برعهده «مردم» است؛ افراد جامعه باید بیاموزند که هر گامی در جهت پیشگیری، کاهش و شکست زنجیره انتقال ویروس کرونا در ابتدا کمک به خود، سپس به خانواده و بعد به جامعه است و همه افراد جامعه باید به این موضوع توجه کنند. استفاده از ماسک توسط همه مردم را یکی از نمونههای مسئولیت اجتماعی است.
پس از مطالعاتی که بر روی ویروس کرونا انجام شد، در نهایت متخصصان به این نتیجه رسیدند که در حال حاضر بهترین راه برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس استفاده همگانی از ماسک است، البته در این میان ممکن است افرادی باشند که توانایی خرید آن را نداشته باشند و در این زمان است که مسئولیت اجتماعی افرادی که از توانایی اقتصادی بالایی برای خرید چنین وسایل بهداشتی برخوردارند، کمککننده است.در گذشته رسم بر این بوده است که مردم نذرهای خود را در قالب طعام ادا میکردند؛ اما شاید امسال یکی از نذرهای خوب این است که به قشرهای فقیر جامعه ماسک دهیم. همچنین افرادی که از آگاهی و اطلاعات بالایی برخوردارند میتوانند نکات بهداشتی را به افراد ناآگاه آموزش دهند.
مسئولیتپذیری اجتماعی در ابتدا از طریق خانواده و سپس توسط مدرسه نهادینه میشود، در این شرایط بیش از آنکه به دنبال آموزشهای بلندمدت باشیم باید با ایجاد حساسیت و برجستگی ادراکی در مردم مسئولیتپذیری را افزایش دهیم؛ طرح مسئله از طریق رسانهها موجب برجستگی ادراکی خواهد شد؛ به طور مثال تا چند هفته گذشته افراد موضوع استفاده از ماسک را چندان جدی نمیگرفتند، اما اکنون شاهدیم اکثریت مردم از ماسک استفاده میکنند و این نتیجه فعالیت رسانهها از طریق ایجاد برجستگی ادراکی در افراد است.در حال حاضر بیشترین رسانههای تاثیر گذار و دارای ضریب نفوذ بالا شبکههای مجازی هستند. در حال حاضر شبکههای اجتماعی ابزار بسیار مناسبی است تا هم دولت و هم مردم بتوانند با انتشار جملات کوتاه اما تاثیرگذار مسئولیتپذیری اجتماعی را ترویج دهند. به طور متوسط افراد سه ساعت از اوقات خود را در شبکههای اجتماعی میگذرانند و این آمار بالایی است که اکنون باید از این موقعیت استفاده کرد.
نظر شما :