نسل جدید به ویژه نسل زیر ۳۰ سال که متولّدین دهۀ ۷۰ به بعد را تشکیل می دهند دچار تغییرات بنیادی در سبک و شیوۀ فکری و زندگی شده اند که این موضوع به تقریب برای تمامی خانواده ها و سایرین قابل درک و دریافت است.
به نظر می‌رسد آنچه در مورد جامعه ایران شاهد هستیم نه کاهش میزان دینداری بلکه تغییر نوع دینداری مردم به ویژه نسل‌های جوان‌تر جامعه است. به نظر نگارنده حرکت به سوی مدرن‌شدن جامعه و به تبع آن افزایش سطح تحصیلات، شهرنشینی و ظهور رسانه‌های جدید است که نسبی‌گرایی در تفسیر و فهم دین را به همراه آورده است. با این حال لازم است برای بررسی تحولات جدیدتر در حوزه دینداری لازم است پیمایش‌های علمی طراحی و مجددا اجرا شود تا وضعیت حال حاضر دینداری جامعه دقیق‌تر برآورد شود.
