در سال ۱۹۴۶ روث بندیکت مطالعه خود بر روی فرهنگ ژاپن را با عنوان گل داودی و شمشیر: مطالعه‌ای درباره الگوهای فرهنگی در ژاپن را منتشر کرد. این کتاب با تمامی انتقادات و نقدهای بنیادینی که بر آن شده است کما کان یکی از آثار مهم در فهم خلقیات فرهنگی ژاپنی‌ها به شمار می رود. اما آنچه رویکرد بندیکت را برای مطالعه قتل رومینا در تالشِ ایران حائز اهمیت می‌کند دو مفهوم کلیدی در مفصلبندی نظری بندیکت است: فرهنگ‌های شرم-محور و فرهنگ‌های گناه-محور.
