جستارهای فرهنگی - آرشیو

کرونا، راهبردهای سیاست‌گذارانه و آسیب‌های اجتماعی

از فرهنگ بارانی تا فرهنگ بحرانی

حادثه کرونا نظم اجتماعی را به هم ریخت، اما مهم‌تر از آن، نظم معنا است، چرا که ساحت‌های مختلف فکری امر اجتماعی را به صورت امری معنادار ارائه می‌دهند. در این خرده جستار به بررسی دیالکتیک معنایی درونی و بیرونی حاصل از اندیشه‌ها و مکاتب فکری مختلف در طول صد سال اخیر و واماندگی آن‌ها در طراحی الگویی از بحران مورد اشاره قرار می‌گیرد. پرسش این جستار این است که پیش از کرونا چه شرایطی از نظر معنای زندگی رواج داشت و کرونا چه بر سر آن آورد؟

کرونا آشکار شدن شکاف فرادست و فرودست و ایده سرنوشت مشترک را به ما نشان می‌دهد

بحث در رابطه با رابطه ‌ای است که بیماری با فرم روابط جاافتاده ما برقرار کرده است و اینکه چگونه توانسته است بخش عمده‌ای را از جا بکند و بخش دیگری را بازآرائی کند جای بحث دارد و برای دریافت اینکه این رابطه در خدمت و یا ویرانگر حیات اجتماعی است نیز باید وجوه مختلفی را بررسی کرد.

اثرات کرونا بعد از کرونا نیز در ذهن افراد باقی می‌ماند

با نگاه به پدیده کرونا دو نگاه خوشبینانه و بدبینانه مطرح است، نگاه خوشبینانه به این معنا نیست که کرونا یک جهان مطلوبی را برای ما به ارمغان می‌آورد بلکه نگاهی است که در ادامه به همان نگاه بدبینانه می‌پیوندد و هر دو ایده در مجموع یک نگاه بدبینانه است که هشدار علی‌الخصوص برای جامعه‌شناسان می‌دهد و باید اقدام به مداخله برای اصلاح امور انجام دهند.